mona mona
1569
BLOG

O "kopaniu w klatkę"

mona mona Polityka Obserwuj notkę 35

 

Nareszcie kampania Dudy nabiera rumieńców!

Nie wiem, kto jest spin - doctorem tej kampanii, ale jest to niewątpliwie ktoś dowcipny!
Kiedy słyszę lament strony, która dotąd nieustannie obrażała przeciwnika,  nie wahała się pod stołem "kopać w klatkę", obrazić, zdenerwować, ośmieszyć, zmusić do idiotycznych tłumaczeń - to niby jak mam reagować?

Bardzo się cieszę, że teraz strona nieustannie kopana w tę klatkę, potrafi odwinąć się i zastosować ten sam chwyt.

Przyszła kryska na Matyska.

Czy wierzę w to, że sławetne zdjęcie Komorowskiego z WSI-okami zostało zrobione przypadkowo? Ależ wierzę, tylko stawiam sobie pytanie: dlaczego nie ma takich zdjęć z Jarosławem Kaczyńskim w roli głównej? Też przypadek? A będąc już przy Jarosławie Kaczyńskim - fajnie, że się nie wtrąca, bo ogląd świata "żoliborskiej inteligencji" zupełnie nie pasuje do tych "tryndów", które...no, cóż, chyba są konieczne.
 Liczą się igrzyska, gdzie trup ma padać gęsto, a "chcącemu nie dzieje się krzywda" - w końcu nikt nikogo na kopach nie wrzuca na scenę polityczną.


Uważam zresztą, że PO już zastosowała stary numer, czyli głupie dyskusje o in vitro, a strona pisowska dała się nabrać, daremnie tracąc cenny czas. Bo co, tak naprawdę, można na ten temat powiedzieć? Można tylko obijać się od ściany do ściany, lawirując między stanowiskiem Kościoła, a nieszczęsnymi rodzicami, pragnącymi potomstwa i gotowymi na wszystko, aby dziecko się urodziło. Na kampanię to ma wpływ żaden, problem dotyczny nielicznej grupy społecznej ( choć oczywiście jest to dramat rodzin) - ale paski się grzały.


Bo drugi numer, ten ze SKOK-ami, ewidentnie zachował się jak bumerang: wrócił i dał w łeb pomysłodawcy.


Co ja, z pozycji  Aborygena z dzikiego interioru, mogę powiedzieć na temat przebiegu kampanii?
Trochę jednak pomarudzę.

 Nie widziałam ani Bronkobusa, ani Dudabusa  w realu. Osobiście wolałabym, żeby to przebiegało zupełnie inaczej, bo to, co widzę - pachnie mi gomułkowszczyzną: wychodzi pan i gada - jeśli w ogóle przybywa osobiście - po czym leci do następnej parafi.
Ta grupka emerytów, która go słucha, od dawna ma wyrobione zdanie, albo przyszła się pogapić. Więcej szczęścia daje mi jednak Bronkobus, zawsze się tam znajdą ludzie dowcipni.

 Nie jest mnie, miejscowemu Aborygenowi, konieczny do szczęścia sam kandydat, przecież widzę go w telewizji!
Potrzebny mi jest ktoś, kto zechce pofatygować się do mnie i poprosić mnie o poparcie dla kandydata.

Kampania PiS, która ma znacznie słabsze zaplecze medialne, powinna być prowadzona tradycyjnie, po polsku, czyli "z przytupem": z muzyką, ze sztandarem, z mszą, z udziałem harcerstwa. Powinno być odpustowo.

Taki, proszę państwa, mamy klimat. To właśnie "bierze" ludzi.
Najlepiej wie o tym mój wójt - zawsze mu się sprawdza.

 

 

mona
O mnie mona

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka